Bies

Bies w wierzeniach Słowian był personifikacją zła i nieszczęścia. Biesa obwiniano za wszelkie zło które spotykało ludność słowiańską, dlatego po chrzcie zaczęto utożsamiać go z diabłem. Samo imię Bies oznacza tyle co "powodujący strach, przerażenie". Demon ten potrafił panować nad umysłem prostego człowieka, popychając go do niemoralnych czynów, stąd określenie "zbiesiony" - co ciekawe, biesa obwiniano nawet o pijactwo. Mówiono również że biesy zamieszkujące lasy i bagna strzegą tam skarbów.

A jak wyglądał ów demon? Biesa widywano jako krępą bestię, z karkiem tak potężnym iż mogło się wydawać, że nie ma szyi. Łep miał usiany porożem niczym u jelenia. Był tak potężny, że potrafił powalić domostwa bez większego wysiłku. Dlatego osądzano biesy o wichury które niszczył pola uprawne i zagrody.